Nató hefur þróast í alþjóðleg stríðssamtök sem ógna heimsfriðinum
ESB-þingmaðurinn Herve Juvin frá frönsku Þjóðfylkingunni telur að NATO hafi þróast í alþjóðlega stofnun, sem afneitar veruleikanum og er mjög alvarleg ógn við heimsfriðinn.
„Það er ekkert til sem er hættulegra í utanríkisstefnunni en að skipta fólki upp í gott og vont“
ESB-þingmaðurinn Herve Juvin, sem er fulltrúi Frakklands og Þjóðfylkingarinnar í nefnd um öryggis- og varnarmál SEDE, gefur sláandi mynd af NATO og telur að hernaðarbandalagið undir forystu Bandaríkjanna hafi í reynd þróast í alþjóðleg stríðssamtök, sem er alvarleg ógn við heimsfriðinn í dag. Hann segir í viðtali við rússnesku fréttastofuna TASS skv. Nya Dagbladet:
„Þökk sé umfangsmiklum NATO-áróðri er nú orðið ljóst, að sú stofnun sem Emmanuel Macron forseti lýsti einu sinni sem „heiladauðri“ er að breytast úr Atlantshafsbandalagi í alþjóðlegt skipulag.“
Nató umkringir Rússland og býr sig undir að umkringja Kína
Juvin segir einnig að NATO líti á ESB sem „skráningarskrifstofu fyrir aðildarríkin.“ Þessi nálgun er síðan notuð til að þrýsta á lönd eins og Georgíu, Armeníu og Úkraínu að ganga í hernaðarbandalagið en þau lönd „hafa aldrei verið hluti af Evrópu, hvorki landfræðilega, pólitískt né mannúðarlega séð.“
„Þetta er hættuleg þróun vegna þess að hún útrýmir öllu öryggi, varnarsvæðunum sem stórveldin settu sem tryggingargjald fyrir öryggi sínu. NATO er mesta friðarógnin í öllum heiminum því bandalagið umkringir Rússland og býr sig undir að umkringja Kína. ESB eltir NATO, sem í raun og veru þjónar ensk-amerískum hagsmunum, sem eru afskaplega framandi í Evrópu.“
Bandaríkin afneita raunveruleikanum
Að sögn Juvin er þetta allt afleiðing af „átakanlegri vanþekkingu evrópskra ríkisstjórna“ og fulltrúa þeirra í ESB. Juvin líkir núverandi ástandi við Kúbukreppuna 1962, sem jókst eftir að Bandaríkin komu fyrir kjarnorkueldflaugum í Tyrklandi, sem aftur varð til þess að Sovétríkin ákváðu að koma fyrir skotflaugum á Kúbu, sem Bandaríkin aftur á móti samþykktu ekki.
Kreppan var leyst á diplómatískan hátt með því, að bæði Bandaríkin og Sovétríkin viðurkenndu þörf beggja aðila á öryggis- og varnarsvæðum. Juvin telur að Bandaríkin verði nú enn en á ný að ná áttum og byrja að hlusta á Moskvu, draga meðaldrægar eldflaugar sínar til baka frá Rúmeníu og Póllandi og leggja niður lífrannsóknarstofur og efnavopnarannsóknarstofur nálægt Rússlandi. Juvin segir:
„Bandarísk diplomatía sem áður virti önnur lönd er komin í hendur ættbálks nýíhaldsmanna, sem dreymir um að mylja hvern óvin í áður ómældri stærðargráðu. Mesta hættan felst í afneitun á raunveruleikanum, sem er einkennandi fyrir Bandaríkin og þar með einnig evrópsk stjórnmál nútímans. Það er ekkert hættulegra í utanríkisstefnunni en að skipta fólki í gott og vont.“