Í þeirri menningarbyltingu „gegn kynþáttahatri“ sem nú tröllríður húsum gerast skondugir hlutir sem virka nú eiginlega gegn því að halda fram hlut blökkumanna og frumbyggja. Þannig hafa stórfyrirtæki eftir að hafa „hlustað á viðskiptavini“ ákveðið að afmá blökkumenn og indíána úr vörumerkjum sínum. Flest allri kannast við vörumerkið Ben frænda sem með föðurlegu andliti sínu lofar neytendum hrísgrjóna að þeir fái fullkomin hrísgrjón í hvert sinn sem þeir kaupa hrísgrjón merktum Ben frænda.
Fiona Dawson sölustjóri risafyrirtækisins Mars Food segir að fyrirtækið „hafi síðustu vikurnar hlustað á þúsundir viðskiptavina, eigin starfsmenn og aðra aðila út um allan heim. Við skiljum það óréttlæti sem nafnið og vörumerkið samtengist.“ Sagt og gert, Ben frændi var látinn hverfa og í staðinn fyrir Ben frænda var sagt „Að hætti Bens“ svo enginn veit hvort Ben var blakkur, hvítur, rauður eða gulur.
Breytingin er ekki ókeypis en hverju skiptir það þegar allt sem varðar blökkumenn er kynþáttahatur?
Rauðskinnar og Indíánar
Og ekki má lengur segja rauðskinni eða tala um kosti Indjána því slíkt er að sjálfsögðu hið ósvífnasta kynþáttahatur. Þannig hafa t.d. Rauðskinnar – fótboltalið í Washington ákveðið að taka upp nýtt nafn og fjarlægja Indíánann ur merki sínu sem engum datt í hug að væri niðurlægjandi kynþáttahatur – fyrr en núna.
Sömu sögu er að segja um góða smjörið án tilsettra efna nema saltbragðs, þar varð Indíánakona sem rétti fram smjörið hið argasta hatur og varð að sjálfsögðu að taka konuna í burtu og bjóða smjörið án hennar. En allir voru víst ekki sáttir við það eins og tístið hér að neðan sýnir en þar segir Leala að faðir hennar hafi loksins náð að skilja málið með landið og vatnið á smjörumbúðunum en hann tísti: „Loksins losnaði ég við hana. En fékk að halda landinu hennar eftir.“
