Eftirfarandi grein birtist á bloggi Þórdísar Bjarkar Sigurþórsdóttur
Fríða Sif Magnúsdóttir er 42 ára og býr á Englandi með manni sínum og börnum. Hún fór aðallega í bólusetningu til að geta ferðast á milli Íslands og Englands. Hún eignaðist nýlega barnabarn á Íslandi sem hún vill geta heimsótt án þess að þurfa að fara í sóttkví
Hér kemur hennar frásögn:
„Ég fór í fyrri AstraZeneca sprautuna í lok apríl og varð svakalega veik daginn eftir, fékk háan hita, skjálfta og gat ekki hreyft handlegginn sem var stunginn. Í fjóra daga á eftir var ég með heilaþoku og mjög slöpp. Síðan var ég góð fram að næstu sprautu sem ég og maðurinn minn fórum saman í 4. júlí. Þá var ég slöpp daginn eftir sem ég svo sem bjóst alveg við, fékk aftur heilaþoku, kulda-og hitaköst en ekkert sem ég átti ekki von á. Svona var ég í sex daga.“
„Mánudaginn 19. júlí vaknaði ég með mikinn svima, heilaþoku, hausverk á ennisstað sem hefur staðið yfir samfleytt í 10 daga og mikið ljósóþol. Ég tengdi þetta ekki við sprautuna þar sem það voru liðnar tvær og hálf vika frá bólusetningu og hélt því að ég væri bara með slæma vöðvabólgu sem var svo ekki.“
„Eftir tveggja daga svefnleysi sökum svima þar sem ég hrökk reglulega upp úr svefni ákvað ég að „gúggla“ þessi einkenni í tengslum við covid bóluefnin og fann fjölda frásagna fólks út um allan heim, konur og karlar sem höfðu öll fengið mismunandi bóluefni en voru að upplifa samskonar einkenni, sumir í viku en aðrir í marga mánuði. Hjá sumum virðast einkennin koma og fara og því ekki auðvelt að segja til um hvort eða hvenær mér muni batna. Ég hafði samband við heilsugæslulækni hér úti tvisvar (hér eru læknar helst ekki að hitta sjúklinga sökum Covid) og hann sagði að þetta lýsti sér eins og eftirköst Covid bólusetninga. Ég virðist því ekki vera eini sjúklingurinn sem hann hafði heyrt af með þessi einkenni.“
„Læknirinn setti mig á lyfið Prochlorperazine fyrir svimanum sem virkar lítið en ég næ allaveganna að sofa. Eins er ég að gera Brandt-Daroff æfingar. Þegar mesti sviminn kemur yfir mig þá þarf að styðja við mig og hjálpa mér að komast á milli herbergja. Ég treysti mér ekki ein út, hvað þá til að keyra bíl. Er sem sagt algjörlega „úti“.
„Önnur einkenni eru stingir í höndum, fótum og höfði, verkur í kringum eyrun og bólgnir eitlar á kjálkasvæðinu. Eins er ég nánast stanslaust með suð fyrir eyrum og verð fljótt móð. Áður var ég alltaf á fullu og stálhraust. Mér líður satt að segja eins og mér hafi verið byrlað eitur.“
„Mér finnst ekki auðvelt að tjá mig um veikindin þar sem menningin virðist vera þannig að ekki megi segja neitt sem lætur covid bóluefnin líta illa og hef ég séð fólk „tekið af lífi“ á hinum ýmsu miðlum fyrir að tjá sig, spyrja gagnrýnna spurninga eða koma með önnur sjónamið.“
„Ég ákvað að fara í bólusetningu þar sem ég eignaðist mitt fyrsta barnabarn í febrúar sl. sem er búsett á Íslandi og vegna faraldursins virðist ekki vera hægt að ferðast neitt án þess að vera bólusettur þ.e.a.s. án þess að fara í langa sóttkví sem var ekki möguleiki fyrir mig þar sem ég á þrjú önnur börn sem öll voru í skóla og eiginmann sem er í vinnu.“
„Ég hafði mínar efasemdir um bóluefnið þar sem ég er einungis 42 ára og fullhraust en þar sem heilu samfélögin eru lokuð að einhverju leyti þeim sem eru óbólusettir var mikill samfélagslegur þrýstingur á að fara í sprauturnar. Núna er ég óvinnufær og ófær um að framkvæma daglegar athafnir með góðu móti, get lítið sinnt börnunum mínum og er eiginlega bara hálf gagnslaus. Ég er greind með vefjagigt en hef ekki fundið fyrir henni í mörg ár og lét allt heilbrigðisstarfsfólk vita fyrir báðar sprauturnar að ég væri með þessa greiningu. En það virtist engu máli skipta. Ef mér verður boðin þriðja sprautan, mun ég aldrei taka hana.“
Svona var sagan hennar Freyju.
Margrét Ósk Guðbergsdóttir sagði svipaða sögu, hún náði ekki að segja lækninum frá öllum einkennum sínum áður en hann greip fram í fyrir henni og sagði…„já og svima og ógleði?“ Hér er hennar frásögn.
Læknar virðast því hafa heyrt um öll þessi einkenni, því er þögnin um þessar furðulegu aukaverkanir út um allan heim, mjög undarleg. Eru þetta ekki örugglega sömu bóluefnin og okkur var sagt að myndu kannski leiða til smá flensueinkenna? Ég hef talað við marga og oftast svipaðar lýsingar; svimi, ógleði, mæði, hausverkur, hita-og kuldaköst o.fl. sem vara í lengri tíma. Sem sagt ekki bara einhver flensueinkenni! Ekki má gleyma röskun á tíðarhring kvenna sem hlýtur að teljast stórfurðuleg auakverkun eftir bólusetningu.
Hér eru fleiri sögur eftir bólusetningar:
„Engar blæðingar fjórum mánuðum eftir Pfizer“
„Læknar vilja ekki gefa mér seinni sprautuna.“
„Er eins og níræð kona eftir AstraZeneca.“
„Fárveikur eftir Janssen og fékk Covid.“
„Stanslaust taugastríð eftir AstraZeneca.„
„Ef ég sé eftir einhveru í þessu lífi...“
„Var sjaldan veik en nú fæ ég allar pestir“
„Magga Stína: „bóluefnið er árás á hormónakerfið“
